H. J. Leopold in de VUT

De heer Leopold is in een moeilijke tijd onderwijzer geworden. In 1946 behaalde hij zijn onderwijzersakte en na enkele tijdelijke banen kwam hij ,,vast” in Lippenhuizen voor een salaris van f 87,50 per maand. In Lippenhuizen heeft de heer Leopold zich goed geweerd.

Naast zijn schoolmeester zijn was hij o.a. penningmeester van ,,It Liphústerfeest” en richtte hij de afdeling aldaar op van de P.v.d.A. Na Lippenhuizen trok de heer Leopold, inmiddels getrouwd, naar Schiermonnikoog, waar hij zich as veldbioloog thuis voelde. Hij was bij zijn benoeming op Schiermonnikoog het jongste schoolhoofd van Nederland. Ook op Schier liet Leopold zich maatschappelijk weer gelden, zo kwam door zijn bemoeienissen een afdeling van het Koningin Wilhelmina Fonds tot stand en ook richtte hij de nu nog bestaande vogelwacht op Schiermonnikoog op.

Na vier jaar trok de familie Leopold naar Drenthe, waar hij pionier werd in onderwijs vernieuwing in Hijken. De heer Leopold vond erg veel achterstanden bij de Hijkense schooljeugd. Mede door zijn inzet werd de school in Hijken een school waar ook leerlingen voor ULO werden afgeleverd. Door zijn grote inzet en zijn inzicht in onderwijs vernieuwingen viel de heer Leopold in positieve zin op bij de inspectie en vanuit de inspecties werd hem gevraagd hoofd te worden aan de zevenmans(vrouws)school in Enkhuizen. De grote lagere school in Enkhuizen werd één van de veertien landelijke lagere scholen in het land waar de onderwijs vernieuwing aan de praktijk werd getoetst.

In 1966 volgde zijn benoeming naar Almelo waar de heer Leopold een nieuwe school in een nieuwe wijk helemaal naar eigen inzicht en idee mocht gaan bouwen en inrichten. Een nieuwe school, cursussen volgen, cursussen geven, hoofd van een school zijn, het gezin en nog een aantal maatschappelijke verplichtingen werden tenslotte teveel. Er werd dan ook in onderling overleg, wat altijd hoog in het vaandel van het gezin stond, besloten vakleraar te worden. Toen dan ook een biologie leraar in Surhuisterveen aan de school voor LHNO werd gevraagd, ging de sollicitatiebrief de deur uit en werd de heer Leopold leraar.
 
naar tweede kolom

Ook in Surhuisterveen maakte hij weer een turbulente tijd mee. De fusie tussen de LTS en het LHNO betekende veel extra inspanningen ten behoeve van het onderwijs dus ten gunste van de kinderen. Nu e.e.a. is gerealiseerd gaat de heer Leopold VUT. De onderwijsvernieuwing, het maatschappelijk bewogen mens Leopold, heeft altijd het kind centraal gesteld en was mede daardoor een goed onderwijzer, leraar.

De heer G. Kok voorzitter van de Scholengemeenschap ,,De Wâlden”, prees de heer Leopold om z’n nooit aflatende inzet voor de leerlingen welke aan hem waren toevertrouwd. De heer van Zandbergen, directeur van de school sprak over de pionier Leopold die veel, zo niet alles voor de goed willende leerling over had. De heer Krol sprak ook zijn waardering uit namens de medezeggenschapsraad.

In zijn dankwoord sprak de heer Leopold over zijn onbehagen, dat hij door ziekte ,,zijn” leerlingen niet tot de overgang heeft kunnen begeleiden: ook de mentaliteit van de hedendaagse jeugd kon hij soms niet meer volgen: ,,verandert die mentaliteit, of word ik te oud om ze te begrijpen?”

Achteruitgang van het aantal leerlingen bezorgt sommige collega’s een onzekere toekomst; minder lesuren, minder inkomen, ja zelfs ontslag. “In ben blij”, zo sprak de scheidende leraar, “dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen aan dat laatste, door een vervroegd uit te gaan. Blij dat ik mijn deel heb bijgedragen aan de opvang en de opvoeding van vele leerlingen. Niet de school staat centraal; maar de leerling. Het individu moet voorop staan. De leerling heeft al zo vaak moeilijk in deze streek van Friesland met zijn hoge werkloosheidspercentage.”

Woensdagavond is in besloten kring een dansfestijn in Groningen geweest naar aanleiding van het afscheid van de heer Leopold, een fleurig afscheid. (27 juni 1984)