’t Fean ’58 staat weer met beide benen op de grond
’t Fean ’58 staat weer met beide benen op de grond
LEEK – De 4-2 nederlaag tegen VEV ’67 kwam in het kamp van ’t Fean ’58 hard aan. Na de uitstekende bekerresultaten en de klinkende winst in de eerste competitieronde tegen Wykels Hallum waren de verwachtingen hooggespannen. De euforie werd door de Leeksters echter ruw verstuurd, al wilden de Feansters niet te lang stil staan bij de nederlaag. “Ik zie het als een incident”, zei aanvoerder Willem van Kammen. “Er zit genoeg kwaliteit in de groep.”
De wedstrijd kenmerkte zich door twee opvallende momenten, allebei in het laatste kwartier van de eerste helft. In de 37e minuut maakte Minno van der Werff bij een 0-1 voorsprong (doelpunt Lammert van Houten) een overtreding, waarna scheidsrechter Guldemond uit Heerenveen de bal op de stip legde. De Feansters protesteerden hevig, waarna Jan Ewoud Douwstra met rood kon vertrekken. “De overtreding was terecht, maar hij werd buiten het strafschopgebied ingezet. Het was beslist geen strafschop”, wist van der Werff zeker. Kees Pranger wist wel raad met dit buitenkansje (1-1).
Het tweede moment speelde zich af in de blessuretijd van de eerste helft. De bezoekers hadden de organisatie niet goed staan en binnen een minuut straften opnieuw Kees Pranger en Age Wim van der Zee deze situatie af (1-3).
De ruststand was geheel in tegenstelling tot de krachtsverhoudingen. Pas in de 44e minuut wist de thuisclub haar eerste kans te creëren. “Voor de strafschop hadden we eigenlijk al op een 0-2 voorsprong moeten staan”, vond Willem van Kammen. “In de rust zeiden we ook tegen elkaar dat er nog niets verloren was.”
De aanvoerder leek gelijk te krijgen want binnen een kwartier schoot Reinier Stoker de 2-3 binnen. En nog geen minuut later moest doelman Stefan Meerveld met de voet redding brengen op een schot van Albert Riemersma. Dat Kor Heerema vijf minuten later de 2-4 op het scorebord bracht was een tegenvaller voor ’t Fean ’58. “Dat doelpunt viel te snel”, vond Willem van Kammen. Toch bleef men het geloof erin houden. De inzet bleef voorbeeldig, maar erg ‘tûk’ voetbalden de Feansters niet. Daar waar VEV ’67 de vleugels bleef gebruiken speelde ’t Fean ’58 alles door het midden. “We speelden te gehaast en konden niet het geduld opbrengen om zorgvuldig de aanval op te zetten”, aldus Willem van Kammen.
Bron: voetbalvereniging ’t Fean ’58 (14-09-2008)
